Toen Dansk Folkeparti in 1998 plaatsnam in het Deense parlement, Folketinget, werden de dagen van de ultra-rechtsen al geteld. Velen in Denemarken gingen ervan uit dat ze geen enkele invloed zouden hebben. Vandaag de dag, anno 2010, heeft de partij een grote achterban en beïnvloedt ze op krachtige wijze het beleid van de regering in Kopenhagen. Door de recente eis van Dansk Folkeparti om de racismewetgeving drastisch te wijzigen, is zelfs de Verenigde Naties (VN) in protest gekomen. "De paragraaf over racisme is onze laatste bescherming. Zonder die wet zal het helemaal misgaan", zegt Abdul Wahid Pedersen, imam in Kopenhagen. "Ik vind het heel erg wat er met de Deense politiek is gebeurd, dat een van de thema's waar men zich mee kan profileren en stemmen mee kan winnen een zeer onbehaaglijke anti-vreemdelingenretoriek betreft. Dat het zover is gekomen in plaats van vast te houden aan het gezond verstand dat in lange tijd is opgebouwd." In de Kopenhaagse wijk Nørrebro wonen veel moslims en imam Pedersen heeft van dichtbij gezien dat de toon jegens de Deense moslims steeds meer in hetze is overgeslagen.
Racismeparagraaf
Paragraaf 266b van het Deense Wetboek van Strafrecht wordt vaak ook de racismeparagraaf genoemd. De tekst verbiedt haatcampagnes tegen volksgroepen. Al in 1939 werd hiervan de eerste versie ingevoerd om de Deense joden tegen het oprukkende nazisme te beschermen. Het debat met als inzet of deze wet wel dan niet moet blijven bestaan, is al lang aan de gang. Echter, nu begint dit vraagstuk zijn absolute kookpunt te naderen. "Het is een ontzettend intensief debat geworden. Leden van Dansk Folkeparti hebben zich eerder dit jaar zeer haatdragend uitgelaten. Eén van hen moet zich nu voor de rechter verantwoorden", zegt Niels-Eric Hansen van het centrum voor documentatie en advies over rassendiscriminatie.
Machtsfactoren
In vijftien jaar tijd is Dansk Folkeparti met Pia Kjærsgaard aan het roer uitgegroeid van een foute club tot een van de grootste machtsfactoren binnen de Deense politiek. Na het verkiezingsdebuut in 1998 waren er niet velen die dat verwachtten. Maar al in 2001 werd Dansk Folkeparti de derde grootste partij in het Folketinget. Tegenwoordig heeft de organisatie een grote invloed op de twee partijen in de Deense regering, de liberaalconservatieven (Konservative) en de liberalen (Venstre). "Dansk Folkeparti heeft het voorstel om de racismeparagraaf af te schaffen naar voren geschoven als eis tijdens de budgetonderhandelingen. Met andere woorden, iets wat dus een heel andere context heeft", vertelt Anita Bay Bundegaard, commentaarschrijfster van de Deense krant Politiken. "Wanneer we goed begrijpen wat Dansk Folkeparti eigenlijk wil, dan weten we ook dat ze een hoge prijs rekenen indien ze niet krijgen wat ze willen. Daarom bestaat er een grote kans dat de twee regeringspartijen Danks Folkeparti tegemoet komen en haar eis inwilligen."
Troeven
Zelf weet extreem-rechts dat ze machtige troeven in handen heeft. "Natuurlijk houden we de druk op de ketel, hoewel de regeringspartijen zelf al inzien dat de betreffende paragraaf de vrijheid van meningsuiting aan banden legt en dat is onacceptabel", zegt Søren Krarup. Vanuit het perspectief van de volksrechtspraak gezien, wordt het voor Denemarken overigens erg moeilijk om de racismeparagraaf uit het wetboek te schrappen. Dat zou zowel in strijd zijn met de conventies van de VN als met de wetten van de Europese Unie (EU).
Openbaar
In feite draait alles om de vraag wat in het openbaar mag worden gezegd. De liberale denktank CEPOS houdt een oogje in het zeil en grijpt in wanneer er tot geweld wordt opgeroepen. "Als je een revisionistische historicus hebt die beweert dat de holocaust een leugen is, dat alle moslims slechts wachten op de dag dat ze genoeg aanhangers hebben om de kelen van alle Europeanen door te snijden teneinde Europa in te pikken. Of bijvoorbeeld dat alles één groot joods complot is. Zoiets moet gezegd kunnen worden, zolang het op een vreedzame wijze gebeurt", legt Jacob Mchangama, hoofdjurist van CEPOS, uit. Niettemin ziet imam Pedersen de ontwikkelingen in Denemarken met leden ogen aan. "Wanneer we terugkijken naar het Duitsland van de jaren 30, dan zien we dat de jodenvervolging ook met woorden begon. Men sprak zo denigrerend over deze bevolkingsgroep dat er onder het volk een hatelijke stemming werd opgewekt waardoor uiteindelijk de bekende gruwelijke zaken plaatsvonden..."
Racismeparagraaf
Paragraaf 266b van het Deense Wetboek van Strafrecht wordt vaak ook de racismeparagraaf genoemd. De tekst verbiedt haatcampagnes tegen volksgroepen. Al in 1939 werd hiervan de eerste versie ingevoerd om de Deense joden tegen het oprukkende nazisme te beschermen. Het debat met als inzet of deze wet wel dan niet moet blijven bestaan, is al lang aan de gang. Echter, nu begint dit vraagstuk zijn absolute kookpunt te naderen. "Het is een ontzettend intensief debat geworden. Leden van Dansk Folkeparti hebben zich eerder dit jaar zeer haatdragend uitgelaten. Eén van hen moet zich nu voor de rechter verantwoorden", zegt Niels-Eric Hansen van het centrum voor documentatie en advies over rassendiscriminatie.
Machtsfactoren
In vijftien jaar tijd is Dansk Folkeparti met Pia Kjærsgaard aan het roer uitgegroeid van een foute club tot een van de grootste machtsfactoren binnen de Deense politiek. Na het verkiezingsdebuut in 1998 waren er niet velen die dat verwachtten. Maar al in 2001 werd Dansk Folkeparti de derde grootste partij in het Folketinget. Tegenwoordig heeft de organisatie een grote invloed op de twee partijen in de Deense regering, de liberaalconservatieven (Konservative) en de liberalen (Venstre). "Dansk Folkeparti heeft het voorstel om de racismeparagraaf af te schaffen naar voren geschoven als eis tijdens de budgetonderhandelingen. Met andere woorden, iets wat dus een heel andere context heeft", vertelt Anita Bay Bundegaard, commentaarschrijfster van de Deense krant Politiken. "Wanneer we goed begrijpen wat Dansk Folkeparti eigenlijk wil, dan weten we ook dat ze een hoge prijs rekenen indien ze niet krijgen wat ze willen. Daarom bestaat er een grote kans dat de twee regeringspartijen Danks Folkeparti tegemoet komen en haar eis inwilligen."
Troeven
Zelf weet extreem-rechts dat ze machtige troeven in handen heeft. "Natuurlijk houden we de druk op de ketel, hoewel de regeringspartijen zelf al inzien dat de betreffende paragraaf de vrijheid van meningsuiting aan banden legt en dat is onacceptabel", zegt Søren Krarup. Vanuit het perspectief van de volksrechtspraak gezien, wordt het voor Denemarken overigens erg moeilijk om de racismeparagraaf uit het wetboek te schrappen. Dat zou zowel in strijd zijn met de conventies van de VN als met de wetten van de Europese Unie (EU).
Openbaar
In feite draait alles om de vraag wat in het openbaar mag worden gezegd. De liberale denktank CEPOS houdt een oogje in het zeil en grijpt in wanneer er tot geweld wordt opgeroepen. "Als je een revisionistische historicus hebt die beweert dat de holocaust een leugen is, dat alle moslims slechts wachten op de dag dat ze genoeg aanhangers hebben om de kelen van alle Europeanen door te snijden teneinde Europa in te pikken. Of bijvoorbeeld dat alles één groot joods complot is. Zoiets moet gezegd kunnen worden, zolang het op een vreedzame wijze gebeurt", legt Jacob Mchangama, hoofdjurist van CEPOS, uit. Niettemin ziet imam Pedersen de ontwikkelingen in Denemarken met leden ogen aan. "Wanneer we terugkijken naar het Duitsland van de jaren 30, dan zien we dat de jodenvervolging ook met woorden begon. Men sprak zo denigrerend over deze bevolkingsgroep dat er onder het volk een hatelijke stemming werd opgewekt waardoor uiteindelijk de bekende gruwelijke zaken plaatsvonden..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten