woensdag 2 juni 2010

Lofoten staan voor 'dilemma': werelderfgoedstatus of olie




BODØ - Het is vijf voor twaalf voor de Lofoten. Teneinde de Noorse eilandengroep een economische impuls te bieden, staat het bestuur voor de keuze: of de status van werelderfgoed aanvragen of naar olie boren.

Wanneer je het hebt over een plaats of regio in Scandinavië, dan geldt in het algemeen dat de levensstandaard van de inwoners vrij hoog tot zeer hoog genoemd mag worden. Vooral Noorwegen heeft de laatste decennia zijn rijkdom fors zien groeien. Niettemin bestaat er onder de Noren nog veel ontevredenheid. Neem bijvoorbeeld de bewoners van Lofoten. Visserij en toerisme zijn de belangrijkste middelen van bestaan op de eilandengroep, maar de opbrengst blijft blijkbaar achter bij de verwachtingen. Dus roosterde de hogeschool van Bodø vandaag een extra seminarium in om deze 'problematiek' eens aan de kaak te stellen. Volgens sociaal onderzoeker Allan Sande kan een werelderfgoedstatus van UNESCO voor de eilanden honderden nieuwe banen opleveren. "Door UNESCO wordt verteld dat men al binnen enkele jaren een groei van het toerisme kan verwachten van wel 40 tot 60 procent. En dat biedt mogelijkheden voor een groeiend zakenleven."

Noorse laatjes
Maar ook een meer permanente vestiging van de olieindustrie behoort tot de opties die (nog) meer geld in de Noorse laatjes behoort te brengen. Toch zijn de Noren zich rot geschrokken door de gebeurtenissen met het olieplatform in de Golf van Mexico. Voorzichtigheid voert daarom thans de boventoon. Sommige optimisten menen zelfs dat een combinatie van de twee, dus werelderfgoedstatus op de Lofoten én olie- en gasboringen, moet kunnen. Maar daar steekt de Noorse milieuorganisatie Bellona snel een verbaal stokje voor. "Een groei van 40 tot 60 procent in de bezoekersaantallen betekent op termijn tot wel zo'n 250.000 meer toeristen die naar de Lofoten zullen komen", zegt Bellona-adviseur Sigurd Enge. "Maar wanneer de eilandengroep op de Werelderfgoedlijst van UNESCO komt te staan, is het noodzakelijk om ronduit nee te zeggen tegen de olieboringen. Olie- en gaswerkzaamheden vinden wij hoe dan ook niet verenigbaar met de werelderfgoedstatus."

Lucratieve toekomst
Nu is het derhalve aan de lokale politiek om de knoop over een economisch beter, zo niet lucratieve toekomst van de Lofoten door te hakken. "De signalen die wij hebben gekregen, tonen duidelijk aan dat zichtbare olieinstallaties niet in één plaatje passen met werelderfgoed", zegt burgemeester Stein Iversen van de plaats Flakstad stellig. "Maar met de huidige infrastructuur en hotelcapaciteit in onze gemeente kunnen in de zomermaanden nog geen 250 nieuwe toeristen ontvangen. We moeten het seizoen dan ook flink oprekken." De burgemeesters van de Lofoten zijn er zodoende nog lang niet uit. Ze willen door middel van een onderzoek dan ook wel eens te weten komen wat zo'n werelderfgoedstatus hen nou eigenlijk oplevert. Iversen: "Vandaag de dag produceren we slechts tien procent van de energie die we nodig hebben. Windturbines zijn problematisch in verhouding tot de UNESCO-status. Er zijn dus nog een hele reeks vragen waarop we antwoord willen voordat definitief ja zeggen tegen de aanvraag voor de werelderfgoedstatus."

'Problèèèm'
Tja, het is inderdaad wel een groot dilemma waar de Lofotenaren voor staan: gaan ze hun zakken vullen met geld uit verder ontwikkeld toerisme of juist uit de gas- en olievoorraden van de zeebodem rondom de eilanden? Serieus, waar gaat deze ophef feitelijk over? Een Zweedse cursusleider zei ooit: "Hoe erg is het probleem waar je mee kampt nou eigenlijk? Is het daadwerkelijk een 'probleem', een ernstige zaak die absoluut een oplossing nodig heeft, omdat het een kwestie van leven of dood betreft? Of is dit een 'problèèèm', een akkefietje waarbij mensen van een mug een olifant maken?"
 
Copyright © 2010 DeNoordse.nl. Alle rechten voorbehouden